Aziz Marcus’un Aslanı’nı, diğeri timsahın üzerinde yürüyen Aziz Théodore’un olduğu sütun başlıklarını taşıyan gri ve pembe granitten iki dikili taş. İki güzel ve zarif yabancı, uzun zaman önce sütunların ayaklarına çarpan deniz sularıyla, Doğu’dan gelmişlerdi.
Proust, Okuma Günleri metninde, ayrıntılı bir şekilde, bitip tükenmek bilmeyen cümleler aracılığıyla, kurnazca yapılmış mecazlarla dopdolu, okumanın zevkine, çocukluğa, kendini adadığı ortamda betimler her şeyi. Gerçekten de, esas itibariyle okumadan geriye kalan şey, şöyle açıklanabilir: “Okuma yaptığımız günlerin ve yerlerin bir görüntüsüydü bu!”
